سلام خدای مهربونم !

میگم اگه این دل نمی گرفت و نمی شکست کارش چی بود ؟!

خدایا ببخش منو که به خودم ظلم کردم . چندین سال در حق خودم ظلم کردم بدون اینکه بفهمم.

اما شکر و بازم شکر که دستمو گرفتی و دارمت و فهمیدم اشتباه می کردم.

خداجونم ، نمی دونم چی بگم اما میگم خیلی دوستت دارم . متشکرم که هوامو داری ؛ ممنونم که هر دفعه اومدم در خونت رو زدم با آغوش باز منو پذیرفتی .

هیچکی اندازه تو منو دوست نداره و هیچکی مثل تو منو نمی فهمه ، راستش دارم کم کم غریب میشم بین دوستام ، بین خانوادم و ... اما عوضش تو رو دارم تو واسه من کافی هستی . باید غریب بشی تا قریب بشی یعنی باید دور بشی تا نزدیک بشی . اونایی که حال منو می فهمن می فهمن چی دارم میگم . اوناییم که نمی دونن چی دارم میگم دعا میکنم به حال من دچار بشن تا بفهمن.

خدا جانشین تمام نداشته های من است .

فدای غربتت بشم که بین بنده هاتم مظلوم و غریبی . ما که نمک نشناسیم و قدر نمی دونیم تازه یه چیزیم طلبکاریم ازت. خدایا ببخشمون .

خدا خیر بده بنده هاتو که دلمو میشکنن . اونا میشکنن میارم پیشت دوباره میسازیش باز دوباره ....

ولی لذتی داره با دل شکسته بیام پیشت و همیشه واسه اونی که دلمو شکسته دعا کردم.

خدایا کمک کن بنده تو بشم . توفیق بندگیتو از من نگیر لطفا.

قربون خودت و بنده های خوبت